Gepubliceerd op 28-08-2022

Imbeciliteit

betekenis & definitie

aangeboren of in de eerste levensjaren ontstane, middelmatig-sterke geestelijke zwaktetoestand, ten gevolge waarvan het intelligentie-quotiënt niet groter is dan (verstandelijke leeftijd / werkelijke leeftijd =) ⅔, met dien verstande, dat de verstandelijke ontwikkeling niet verder voortschrijdt, wanneer ze gekomen is tot die van een geestelijk normaal kind van ongeveer 7 jaar.

Bij imbeciliteit zijn er een goed aantal herinneringsbeelden en concrete voorstellingen, een gering aantal concrete begrippen en geen abstracte begrippen. Gevoels- en wilsimpulsen zijn uiterst onbestendig.

< >