Diamantsoetra is één van de meest invloedrijke teksten van het mahayanaboeddhisme. De Diamantsoetra hoort bij de Prajnaparamitasoetra’s die het mahayanastandpunt over de leegte uiteenzetten, maar doet dat op een heel beknopte manier, waardoor hij soms wat moeilijk te ‘kraken’ is.
Het hoofdthema van de soetra is de vraag hoe een bodhisattva meesterschap over zijn geest kan krijgen. Het antwoord van de Boeddha bestaat uit drie delen: (1) door in geen enkel zelfbeeld te geloven (muga), (2) door toch een actief ethisch leven te leiden en (3) door inzicht in de twee niveaus van waarheid. Deze manier van denken en spreken is van fundamentele invloed geweest op de zenpedagogie.
Toen in de zevende en achtste eeuw de zenbeweging in China stilaan een eigen identiteit begon te krijgen, kreeg de soetra bij de vijfde patriarch Konin en bij de zesde patriarch Eno een centrale plaats. Volgens de legende ontwaakte de jonge Eno bij het horen van een zin uit de soetra: ‘Als de geest nergens op blijft vaststeken, komt de echte geest tevoorschijn’, een kernachtige samenvatting van de drie thema’s van de soetra.
