1i. Weekdieren met vlakke onderzijde, schijf of zool geheten, die tot kruipen dient.
Hun lichaam bezit aan de kop een of twee paar tentakels. Wanneer ze twee tentakels bezitten, staan vaak op het grootste paar de ogen. De tongrasp, in de mond gelegen, raspt de bladeren af (radula). Veel slakken bouwen uit kalk, dat hun huid afscheidt, een huisje, waarin zij zich kunnen terugtrekken. Er zijn echter ook naakte slakken zonder huisje. De wijnbergslak wordt in vele streken als lekkernij gegeten. 2. Slakken heten ook de aaneengesmolten overblijfselen van b.v. metaalertsen of steenkool. Technisch belangrijk zijn de hoogovenslakken; zie ook slakkenwol.
