de arbeid die in de open lucht wordt verricht om landkaarten te vervaardigen. Het hele gebied van een land denkt men zich bedekt met grote en kleine driehoeken, waarvan kerktorens, toppen van bergen, enz., de hoekpunten vormen.
Daardoor ontstaat er een samenhangend netwerk (triangulatie). De hoeken van deze driehoeken worden met theodolieten gemeten; verder moet men de lengte van één zijde in de natuur meten, waarna men alle andere kan berekenen. De hoogten van de hoekpunten der driehoeken worden door de nivelleringsmethode bepaald. Wanneer deze werkzaamheden zijn voltooid,begint het nauwkeurige plaatselijke werk van de landmeters, dat daarin bestaat dat zij de ligging van wegen, velden, rivieren, gebouwen, enz., in het net van driehoeken tekenen.
