Kobaltzouten zijn blauw als zij watervrij zijn; nemen zij water op, dan worden zij rood. Als zij dit water verliezen, worden zij weer blauw.
Het droogmiddel silicagel bevat een kobaltzout dat bij het opnemen van water van blauw naar rood verkleurt. Drenkt men een stuk papier in een oplossing van kobaltchloride, dan wordt dit in droge lucht blauw, maar in vochtige lucht rood. Met een verdunde oplossing van kobaltchloride krijgt men op papier een bijna onzichtbaar schrift, dat blauw en dus zichtbaar wordt als men het boven een vlam droogt. Kobaltglas bevat blauw kobaltsilicaat. Als men kobaltoxide en aluminiumoxide samen smelt, krijgt men kobaltblauw, dat dient om porselein blauw te beschilderen.
