1. zeemansbenaming voor de horizon. Men zegt b.v. dat men een vaartuig boven de kim ziet opduiken;
2. het deel van de scheepsromp waar de bodem van het schip overgaat in de staande wanden. Tegen de kimmen van een schip worden hoekijzers geklonken, waardoor het slingeren bij zeegang belangrijk vermindert; deze vormen de „kim-kiel’’.
