opsluiting in een huis van bewaring (op zijn hoogst 1 jaar) als dwangmiddel om een onwillige schuldenaar te nopen tot betaling, b.v. als iemand geen alimentatie betaalt. Bedoeld ten aanzien van personen die hun geld of goed veilig hebben gesteld, zodat er geen beslag op kan worden gelegd.
De kosten worden door de schuldeiser voorgeschoten.
