Een soort bladluis van 1,25 mm lengte, welke niet op bladeren, maar op den stam, takken en wortels leeft, bijna uitsluitend van appelboomen. Vaak ziet men een enkelen appelboom vol bloedluis tusschen onaangetaste pereboomen staan.
Uit de nieuwste onderzoekingen is gebleken, dat er ook een perebloedluis bestaat. Deze leeft in den zomer op pereboomen en in het voorjaar en den winter op den iep en veroorzaakt daar gallen.De appelbloedluis is een gevaarlijke parasiet, omdat zij zich zoo snel vermenigvuldigt en een geheelen boomgaard waardeloos kan maken. Indien groote boomen in den boomgaard aangetast zijn, raakt men de luis niet meer kwijt. De wijfjes zijn gevleugeld en leggen haar eieren in wonden en spleten van den stam en van de takken of op den overgang van wortel en stam. Uit die eieren ontstaan dan kolonies van luizen. Deze kolonies zijn bedekt met een wolachtig pluis, een wasachtige afscheiding dezer dieren. Wegens de vorming van dat pluis wordt bloedluis ook wel wolluis genoemd.
Wanneer men met den vinger zulk een kolonie plat drukt, ontstaat een bloedroode vlek, tengevolge van de kleurstof, welke zich in de huid van het insect bevindt. Deze luis zuigt de sappen uit den boom en overwintert in woekeringen, welke zij zelf veroorzaakt op stam en takken. Ook overwintert de bloedluis wel in den grond.
Ter bestrijding borstelt men de takken met vruchtboomcarbolineum, petroleum, olie, traan, groene zeep met water, benzine of brandspiritus. Ook besproeit men de takken wel met een 10 % oplossing van 40 % kalizout, waarmede men tevens den grond bemest. Men smeert verder de schuilplaatsen vol met smeerbare zeep, welke opdroogt en bij iedere regenbui opnieuw bijtend werkt. Die zeep blijft zoodoende wel een jaar werkzaam.
In Wageningen heeft men een sluipwesp gekweekt, welke haar eitjes in de bloedluis legt. Zet men een besmette bloedluis op den stam van een aangetaste boom, dan ontwikkelen zich sluipwespen uit die luis, welke tenslotte sterft. Die sluipwespen leggen op hun beurt eieren in andere bloedluizen en dooden ze daardoor. In den proeftuin te Tiel heeft men met die sluipwesp proeven genomen, maar tot een algemeene toepassing is het nog niet gekomen.
De nieuwste manier om de bloedluis te bestrijden, is besproeiing met een oplossing van nicotine in water.
