Een verbinding van blauwzuur met kalium en ijzer. De naam houdt verband met de wijze van bereiding nl. door uitlooging van stikstofhoudende kool uit bloed, beenderen, leer, haar en hoorn.
Op deze wijze verkreeg men het gele bloedloogzout, citroengele kristallen, welke in de lucht onveranderd blijven en niet vergiftig zijn. Tegenwoordig maakt men geel bloedloogzout uit luchtstikstof; hiervoor werkt te Dordrecht een fabriek. Kleine hoeveelheden worden bij de zuivering van lichtgas gewonnen door binding van het blauwzuur aan ijzer. Met ijzerverbindingen geeft geel bloedloogzout Berlijnsch blauw. Om geweven stoffen blauw te verven, dompelt men ze eerst in een oplossing van geel bloedloogzout en daarna in een oplossing van ijzerverbindingen. De blauwe kleur, welke dan ontstaat, hecht zich zeer vast aan de weefsels.
Verder vindt het zout toepassing bij de uitlooging van goud en zilver uit hun ertsen. Ten slotte gebruikt men het om ijzer oppervlakkig te verstalen : men maakt dan het ijzer gloeiend en strooit er poeder van geel bloedloogzout overheen: de vrije koolstof, die dan ontstaat, verbindt zich met de oppervlakkige lagen van het ijzer, dat hierdoor hard wordt: verstaalt.Rood bloedloogzout wordt uit geel bloedloogzout gemaakt. Het is tweemaal zoo duur; het wordt gebruikt bij de vervaardiging van fotografisch afdrukpapier, het blauwverven van wollen stoffen en als bijtmiddel in de katoendrukkerij.
