Bij de Romeinen naam van rijk èn van god van de onderwereld (vgl. Hades), sinds Ennius vereenzelvigd met Pluto/Dis.
Orcus had geen cultus, maar wortelde diep in de volkse voorstelling van de negatieve wereld na de dood. Of de naam oorspronkelijk een toponiem was (uit orca, ’aarden pot’: Wagenvoort, Pariente) dan wel een theoniem (Mackauer, Shipp) is een omstreden punt, evenals de vraag of zijn herkomst etruskisch is of latijns (uit oriri).Lit. R. Peter (Roscher 3, 940-945). W. Mackauer (PRE 18, 908-928). - H. Wagenvoort, Orcus (Studi e Materiali di Storia delle Religioni 14, 1938, 33-64 = Studies in Roman Literature, Culture and Religion, Leiden 1956, 102-131).
A. Pariente, O. (Zephyrus 5, 1954, 187-192). G. P. Shipp, O. (Glotta 39, 1960, 154-158). [Sanders]
