Aeneas Tacticus (Αιωείς ο τακτικός), misschien identiek met Aeneas van Stymphalus, die in 367 vC strateeg van de arcadische bond was, wordt beschouwd als de eerste griekse schrijver over krijgswetenschappen.
Hij was een man van de praktijk en keerde zich tegen het al te theoretisch gerichte onderwijs der sofisten. Van zijn geschriften, waaruit door latere auteurs veelvuldig werd geput, is alleen een tractaat over de verdediging van een belegerde stad bewaard gebleven, Πολιορκηρικός getiteld, dat vermoedelijk kort na 357 vC geschreven is. De betekenis van het werkje is vooral gelegen in het licht dat het werpt op de politieke en sociale omstandigheden waarin Griekenland verkeerde in het begin van de 4e eeuw vC: het hoofdgevaar komt volgens Aeneas Tacticus niet van buiten de stad, maar van de tegenpartij binnen de muren. De taal van A. schenkt ons enig inzicht in het ontstaan van de → Koine.Lit. Uitgaven van R. Schoene, Aeneae Tactici de obsidione toleranda commentarius (Leipzig 1911) en, met engelse vertaling, van de Illinois Greek Club, Aeneas Tacticus, Asclepiodotus and Onasander (Loeb Classical Library, London 1923) en van L. W. Hunter/S. A. Handford (Oxford 1927). D. Barends, Lexicon Aeneium (Assen 1955). [Nuchelmans]
