Xalisco of Jalisco, een der westelijke staten van Mexico, heeft aan de Stille Zee eene kustlengte van 660 Ned. mijl, grenst in het noorden aan Ciraloa en Durango, in het oosten aan Zacatecas en Guanaxuato en in het zuiden aan Mechoakan en Colima, en telt op 1842 ☐ geogr. mijl omstreeks een millioen inwoners. Het grootste gedeelte des lands ligt ten westen van den Siërra Madre en bestaat gedeeltelijk uit hoogvlakten en gedeeltelijk uit bergketens. In het zuiden des lands verheft zich een werkzame vulcaan, de Colima, ter hoogte van 3120 Ned. el. De belangrijkste rivier is er de Rio Grande de Santiago (Tolotlan), die eene noordwestelijke rigting volgt en zich uitstort in de Stille Zee.
In het zuidoosten van dezen Staat vindt men, als eene verbreeding van de Santiago, het meer Chapala met eene uitgebreidheid van 20 □ geogr. mijl. In het binnenland heeft men er een gematigd en gezond klimaat, maar de kustlanden zijn er zeer warm en ongezond. Waar het niet aan besproeijing ontbreekt, vindt men een vruchtbaren bodem en een rijken plantengroei. Omtrent de voortbrengselen van dezen raadplege men het artikel Mexico. Het rijk der delfstoffen levert er zilver, koper en zout. De bevolking, waartoe zeer vele Indianen behooren, is hoofdzakelijk gevestigd in de zuidoostelijke gedeelten des lands en in het dal der Santiago, terwijl men op de kust niet veel anders dan Negers en Zambo’s aantreft.
De voornaamste bronnen van bestaan zijn er landbouw en veeteelt, en ook de Indianen hebben als landgebruikers afstand gedaan van hun zwervend leven. Daarenboven wordt er gearbeid in de mijnen, bewerkt men er wol, katoen en leder, en heeft men er vooral een levendigen handel. De hoofdstad is Guadalaxara. Het vlek Xalisco ligt aan de westkust en was te voren de hoofdplaats van een Indianengebied. Genoemde Staat werd het eerst bezocht door Gonzalo de Sandoval. In 1541 werd het land door Cortez ten behoeve van Spanje in bezit genomen en met den Staat Zacatecas tot het koningrijk Nieuw-Galicië verheven.
