Jean Baptiste Antoine Suard, een Fransch letterkundige, geboren te Besançon den 15den Januarij 1734, begaf zich in 1750 naar Parijs, waar hij werkzaam was aan een Engelsch dagblad. Door het schrijven van eene „Eloge de Montesquieu”, welke door eene académie van wetenschappen bekroond werd, kwam hij met dien geleerde in aanraking, en deze bragt hem in kennis met Holbach, Helvetius, Reynal en madame Geoffrin.
Eenigen tijd daarna stichtte hij met Arnaud het „Journal étranger” en vervolgens de „Gazette littéraire de l'Europe (1764—1766)”, terwijl hij ook de werken van Robertson in het Fransch vertaalde. In 1772 koos de Académie hem tot lid, doch de keuze werd eerst eenige jaren daarna door den Koning bekrachtigd. Voorts schreef hij: „Lettres de l'anonyme de Vaugirard” en redigeerde achtervolgens de „Gazette de France”, het „Journal de Paris”, den „Publiciste” en den „Indépendant”. Onder het Schrikbewind werd hij in de gevangenis geworpen, en na het herkrijgen zijner vrijheid nam hij de wijk in den vreemde. Eerst na den 18den Brumaire keerde hij in Frankrijk terug en werd te Parijs lid van de Tweede Klasse van het Instituut en secretaris der Académie. Hij overleed aldaar den 20sten Julij 1817.
