Snorken noemt men het geluid, hetwelk dikwijls de ademhaling van slapenden vergezelt. Het ontstaat doordien de luchtstroom der ademhaling het zachte gehemelte (zie Gehemelte) doet trillen. Dit gebeurt te eerder naar mate de huig langer is.
Ook ontstaat het snorken bij eene ziekelijke verlamming van het zachte gehemelte, bijv. bij een aanval van beroerte, bij hersenschudding enz. Is het dan met bewusteloosheid verbonden, zoo wordt het als een ongunstig teeken beschouwd. Niet zelden ontstaat het snorken voorts bij eene uitzetting der amandelen, zoodat het alleen door eene verwijdering van deze weggenomen kan worden.
