Smolka (Franz), een Oostenrjjksch staatsman, geboren den 4den November 1810 te Kaloesz in Galicië, studeerde te Lemberg in de regten en vestigde zich in 1840 aldaar als advocaat. Als een der leiders van het »Jonge Polen” werd hjj na een vierjarig procés ter dood veroordeeld, doch ontving genade. In Maart 1848 plaatste hjj zich aan het hoofd van de nationale Poolsche beweging in Galicië en was in het belang van deze werkzaam op den Rijksdag te Weenen en Kremsier, waar hij eerst tot vice-president en vervolgens tot president gekozen werd. Na de ontbinding van den Rijksdag keerde hjj terug tot de regtspractijk te Lemberg.
In 1861 werd hjj weder naar den Rijksraad afgevaardigd, voegde er zich bjj de Poolsche en Tsjechische Foederalisten en verzette zich tegen het centralisatiestelsel van ton Schmerling. Toen in 1866 de Hongaarsche Landdag ontbonden werd, bestreed hij openljjk de zamensmelting der verschillende Staten; maar ook het dualismus van 1867, dat alleen aan de Magyaren zelfstandigheid wilde verleenen, vond in hem geen verdediger. Daarom wees hij een nieuw mandaat voor den Rijksraad van de hand en nam slechts deel aan het gewestelijk beheer van Galicië, waar hjj de zelfstandigheid des Iands zooveel mogelijk zocht te bevorderen. Intusschen is hjj in 1872 weder tot lid van de Kamer van Afgevaardigden benoemd, waar bjj tot de leiders der Poolsche fractie behoort.
