Quintana (Manuel José), een beroemd Spaansch dichter, geboren te Madrid den 11den April 1772, studeerde te Cordova en Salamanca in de regten en vestigde zich te Madrid, alwaar hij het waarnemen eener drukke practijk met het bekleeden van verschillende staatsambten vereenigde. Na den inval der Franschen was hij een der ijverigste leden van de partij der Patriotten en stichtte met Galiano het „Semanario patriótico”, hetwelk zich ten doel stelde, het verzet tegen de vreemde heerschappij aan te wakkeren.
Daarenboven redigeerde hij de „Variedades de ciencias, literatura y artes”, een der beste Spaansche tijdschriften. Ook vervaardigde hij de meeste proclamatiën en manifesten van de Junta der opstandelingen. Niettemin werd hij na den terugkeer van Ferdinand VII als verspreider van vrijzinnige denkbeelden in hechtenis genomen en moest eene zesjarige gevangenisstraf te Pampeluna verduren, totdat de revolutie van 1820 hem op vrije voeten stelde. Nu herkreeg hij zijne voormalige betrekkingen, alsmede die van voorzitter der algemeene commissie van onderwijs, doch verloor bij de restauratie van 1823 nogmaals zijne ambten en werd uit Madrid verbannen, zoodat hij zich naar Estremadura begaf.
In 1828 echter bezorgde eene ode op het huwelijk van Ferdinand VII hem verlof om naar de hoofdstad terug te keeren. Hij werd nu lid van de Tweede Kamer, directeur-generaal van openbaar onderwijs en opvoeder der Koningin, die hem den 25sten Maart 1855 in eene vergadering der Cortes met de dichterkroon versierde. Hij overleed den 11den Maart 1857.
Zijne gedichten, van welke in 1795 het eerste en in 1802 het tweede deel verscheen (3de druk 1821, 2 dln), behooren tot de kostelijkste voortbrengselen der nieuwe Spaansche poëzij. Fraai zijn bovenal zijne „Oden” en onder deze zijne „Oda á la mar”. Zij tintelen van liefde voor vrijheid en vaderland en hebben daardoor eene groote populariteit verworven. Van minder belang zijn zijne tooneelstukken. Hoogst merkwaardig echter noemt men zijne „Vidas de Espanoles célebres (1807-1833, 3 dln)”. Eindelijk heeft hij smaakvolle bloemlezingen bezorgd uit de werken van Spaansche dichters, namelijk: „Poesias selectas castellanas de el tiempo de Juan de Mena (1801, 3 dln; 1830, 4 dln)”, — en „Musa épica castellana (1833, 2 dln)”.
De gezamenlijke werken van Quintana zijn uitgegeven door Ferrer del Rio, en zijne „Obras ineditas” verschenen in 1872.
