Marcus Aurelius Valerianus Maximianus, bijgenaamd Herculius, een Romeinsch Keizer, geboortig uit de omstreken van Sirmium, verwierf een hoogen rang bij het leger en werd door Diocletianus in 285 tot Caesar en een jaar later tot Augustus benoemd. Na de verdeeling des rijks (292) verkreeg hij Afrika en Italië en vestigde zijn zetel te Milaan. Op aansporing van Diocletianus legde hij, evenals deze, de waardigheid van Augustus neder, maar aanvaardde ze nogmaals in 306, gesteund door zijn zoon Maxentius.
Weldra moest hij voor dezen de vlugt nemen naar Gallië. Nadat hij hier vergeefsche pogingen had aangewend, om Diocletianus weder tot het bekleeden van het keizerschap te bewegen, wist hij een gedeelte van het leger van zijn schoonzoon Constantijn de Groote aan zich te verbinden, ten einde dezen van den troon te stooten. Hij werd echter bij Massilia genoodzaakt om het purper neder te leggen, en toen het voorts bleek (310), dat hij een aanslag beraamde op het leven van Constantijn, bragt men hem ter dood.
