Kausler (Franz von), een verdienstelijk beoefenaar der krijgskundige wetenschap, geboren te Stuttgart den 28sten Februarij 1794, ontving zijne krijgskundige opleiding aan de kadettenschool aldaar en nam in 1811 dienst bij de Würtembergsche artillerie. Gedurende den Russischen veldtogt werd hij na den slag bij Mosaïsk tot ridder benoemd. Na den volkerenslag van Leipzig bewerkte hij, op last van generaal Franquemont, bij Napoleon, dat de Würtembergsche troepen zich huiswaarts konden begeven. Tot eerste-luitenant bevorderd, verkreeg hij in den veldtogt van 1814 het kommando over eene batterij en werd bij Montereau gewond.
Na zijne herstelling nam hij als adjudant van den veldtuigmeester Cammerer in 1815 deel aan al de gevechten der Würtembergsche troepen en werd vervolgens belast met het onderwijs in de artilleriewetenschap aan de militaire school te Stuttgart. In het jaar 1819 werd hij kapitein, in 1829 majoor, in 1836 luitenant-kolonel, en eindelijk kolonel, ontving in 1842 zijn pensioen, en overleed te Karlsruhe den 10den December 1848. In 1826 zag hij zich benoemd tot lid der Zweedsche académie van krijgsgeschiedenis. Van zijne werken noemen wij: „Darstellung des Feldzugs im Spatjahr 1813 in Deutschland (1819)”, — „Versuch einer Kriegsgeschichte aller Völken und Zeiten (1826— 1832, 2 dln)”, — „Wörterbuch der Schlachten und synchronistische Uebersicht der Kriegsgeschichte (1826—1840, 4 dln)”, — „Napoleons Grundsätze, Ansichten und Aeusserungen über Kriegskunst, Kriegsgeschichte und Kriegswesen (1828)”, — „Militärische Rekognoscirung des gesammten Gebiets der Donau (1835)”, — „Das leben des Prinzen Eugen von Savoyen (1838—1840, 2 dln)”, — „Chronologischer Abrisz der Geschichte der Europäischen Staaten (1834)”, — en „Atlas der merkwürdigsten Schlachten, Treffen und Belagerungen (1831— 1837, 14 afl.)”. Met Wörl leverde hij: „Die Kriegen von 1792—1815 in Europa und Aegypten (1840—1842, 28 afl.)”, — en met von Breithaupt: „Zeitschrift für Kriegswissenschaft (1819—1824)”.
