Iréne. Onder dezen naam vermelden wij:
Iréne of Eiréne, de godin des Vredes, eene dochter van Zeus (Jupiter) en Themis en de jongste der Moren. In de oudere fabelleer komt zij niet voor. Volgens Pausanias stonden 2 beelden van haar in het Prytanéum te Athene, en Vespasianus wijdde haar een prachtigen tempel. Zie ook onder Asteroïden.
Iréne, eene Grieksche Keizerin, zoowel vermaard wegens geestigheid en schoonheid als berucht wegens hare ondeugden. Zij werd geboren te Athene en trad in 769 in het huwelijk met den lateren keizer Leo IV. Nadat zij in 780 haren gemaal door vergif had omgebragt, plaatste zij zich, gesteund door de partij der aanzienlijken, met haren zoon Constantijn VI, die eerst 9 jaar oud was, op den Keizerlijken troon, waarop zij zich door de teregtstelling der beide broeders van haren vermoorden echtgenoot, die eene zamenzwering tegen haar gesmeed hadden, zocht te handhaven. Aanvankelijk wist zij Karel de Groote, die het Oostersche Keizerrijk bedreigde, met beloften te paapen; toen echter de oorlog uitbarstte, leed haar leger in 788 in Calabrië de nederlaag. In het daaraan voorafgaande jaar had zij te Nicaea het zevende oecumenische concilie belegd, waardoor de beeldendienst weder ingevoerd werd. In 790 gelukte het Constantijn haar van den troon te verdringen en zich los te rukken van haar verderfelijken invloed.
Intusschen maakte zij zich 7 jaar later wederom meester van den troon door haren zoon in de gevangenis te werpen en van het licht der oogen te berooven, zoodat hij kort daarna overleed. Zij was de eerste vrouw, die heerschappij voerde over het Oostersche Keizerrijk. Haar intogt in Constantinopel op een triomfwagen, die van goud en edelgesteenten schitterde, hare mildheid jegens het volk, haar bevel om alle gevangenen in vrijheid te stellen, en meer dergelijke kunstgrepen waren echter niet in staat, om haar tegen de gevolgen harer misdaden te beveiligen. Zij had onderscheidene aanzienlijken ter dood doen veroordeelen en, ter bevestiging van haren troon, het besluit genomen om met Karel de Groote in het huwelijk te treden, toen in 802 Nicéphorus tot Keizer uitgeroepen werd. Deze verbande haar naar het eiland Lesbos, waar zij in een klooster overleed.
