Hondsnetel

betekenis & definitie

Hondsnetel (Galeobdolon Huds.) is de naam van een plantengeslacht uit de familie der Lipbloemigen (Labiatae). Het onderscheidt zich door een buis-klokvormigen kelk met 5 bijna even groote, lancetvormige, priemvormig eindigende tanden, na den bloei niet met haren gesloten, door eene S-vormige, 2-lippige bloemkroon met eene doorgaans ingeslotene, inwendig van een haarring voorziene buis, eene gewelfde, gave boven- en eene uitgespreide, 3-slippige onderlip met lange, spitse slippen, door 4 onder de bovenlip verborgene, onderling evenwijdige meeldraden, en door ongebaarde, bij paren tot elkander genaderde helmknoppen met hokjes, die aan hun voet uit elkander wijken en vervolgens in elkander overgaan. Eene inlandsche soort, die in Overijssel, Friesland en Zuid-Holland gevonden wordt, is de gele hondsnetel (G. luteum Huds.), een overblijvend kruid met ten deele hartvormige, ten deele hartvormigeironde en eironde, grof-gezaagde, bijna gekartelde bladeren en gele bloemen, in vrij ver uit elkander staande schijnkransen geplaatst. Het omwindsel is 4-bladig.