Duroc (Michel), hertog van Friaul, generaal van het Fransche keizerrijk, werd geboren te Pont-à-Mousson den 24sten October 1772, ontving zijne opleiding aan de artillerie-school te Chalons, voegde zich in 1792 bij de uitgewekenen, doch keerde spoedig terug, waarna hij ter naauwer nood aan den kerker ontsnapte. In 1796 zag hij zich als adjudant van generaal Lespinasse geplaatst bij het Italiaansche leger, waar hij door bemiddeling van Marmont adjudant werd van Bonaparte.
In 1797 bjj den overtogt over de Isonzo tot bataljonschef bevorderd, vergezelde hij zijn generaal naar Egypte, en keerde ook met hem naar Frankrijk terug. Na den 18den Brumaire zond de Eerste Consul hem met een diplomatischen last naar Berlijn, en gedurende de vredes-onderhandelingen van Amiens naar Petersburg, Stokholm en Kopenhagen, waar hij de belangen van Frankrijk met bekwaamheid behartigde. Na zijn terugkeer werd hij divisie-generaal en bij de troonsbeklimming van Napoleon zag hij zich bevorderd tot grootmaarschalk van het paleis.
Hij was de gunsteling des Keizers en maakte van zijn invloed op dezen een goed gebruik. Toen het Fransche leger voorwaarts rukte naar Weenen, werd Duroc als gezant afgevaardigd naar Berlijn. Kort vóór den slag bij Austerlitz bereikte hij het hoofdkwartier des Keizers, en toen Oudinot gewond werd, nam hij het bevel op zich over de grenadiers. In 1806 onderteekende hij, na den slag bij Jena, den vrede met Saksen, en in 1807 werd, na den slag bij Friedland, door zijne bemiddeling de wapenstilstand gesloten, waarna de Keizer hem tot hertog van Friaul verhief.
Hij vergezelde Napoleon gedurende de volgende krijgstogten en hield zich na zijn terugkeer uit Rusland (1813) bezig met de reorganisatie der garde. Eindelijk werd hij den 22sten Mei 1813, na den slag bij Bautzen, bjj Markersdorf, in de nabijheid des Keizers tegelijk met generaal Kirchner door den zelfden kanonskogel doodelijk getroffen. Opregt betreurde Napoleon zijn getrouwen vriend.
