Castelcicala (Fabricio Ruffo, vorst van), een Napelsch diplomaat, trad eerst op als advocaat, doch werd door den minister Acton met eene zending naar Londen belast. Na zijn terugkeer zag hij zich benoemd tot voorzitter der staatsjunta, totdat de overwinning der Franschen en de onwil des volks het Hof met zijn aanhang verdreven. Na het aftreden van Acton bekleedde Castelcicala zijne plaats en hij overreedde den Koning, om aan Frankrijk den oorlog te verklaren.
Later was hij gezant te Londen en na de restauratie te Parijs, waar hij in 1816 in naam van Sicilië een voor Engeland voordeelig tractaat tot stand bragt. Na de revolutie van 1820 werd hij gezant van koning Ferdinand te Madrid, doch hij bleef te Parijs, waar de Koning na de zegepraal der restauratie hem in zijne betrekking bevestigde. Hij overleed aldaar den 13den April 1832.
