Campoamor (Don Ramon de), een Spaansch dichter, werd geboren in 1820, studeerde te Madrid in de geneeskunde, maar bepaalde zich weldra uitsluitend tot de poëzie, terwijl hij later eenige openbare ambten bekleedde. Hij werd gouverneur van Alicante en Valencia en afgevaardige naar de Cortes. Wegens zijne letterkundige verdiensten zag hij zich benoemd tot lid der Academie.
Zijne gedichten vinden in Spanje algemeenen bijval, vooral zijne „Ayes del alma (1842)”, zijne „Fabulas originales (1842)” en nog het meest zijne „Dolores”, die reeds 9 uitgaven hebben beleefd. Voorts dichtte hij „Terneras y flores” en „Colon (1859)”. Van zijne „Obraspocticas” is in 1861 eene 3de uitgave verschenen, en van zijne proza-werken noemen wij „La filosophia de las leyes (1846)”, „Polemicas con la dcmocracia”, en „Lo absoluto (1865)”.
