(Pierre,' volgens anderen Charles de) Een jeugdig en dapper Fransch krijgsman, begaf zich in 1598 in dienst van prins Maurits en ontving op diens aanbeveling het bevel over eene compagnie ruiters. Hij onderscheidde zich bij elke gelegenheid door strijdlust en onverschrokkenheid, en toen zijn luitenant, door de bezetting van ’s Hertogenbosch geslagen en gevangen genomen, zijn invloed inriep, om de vrijheid te herkrijgen, antwoordde Breauté, dat hij krijgslieden, die overwonnen werden, al was het ook door een dubbel aantal vijanden, niet als zijne soldaten erkende; hij toch was bereid, om met 20 van zijne dapperen 40 van zulke schurken te verslaan, als te ’s Hertogenbosch in garnizoen lagen.
Dat antwoord werd door den gouverneur Grobbendonck gelezen, die het aan zijn luitenant Gerard Abrahams, bijgenaamd Lekkerbeetje, mededeelde. Laatstgenoemde daagde Breauté uit, om met een gelijk aantal manschappen met elkaar te strijden, en den 5den Februarij 1600 stonden de beide kampvechters, elk met 22 ruiters, op de Vughtsche heide bij ’s Hertogenbosch tegenover elkander. Gerard Abrahams werd in den eersten aanval gedood en Breauté verloor zijn paard. In dien aanval sneuvelden 25 paarden. Breauté streed nu te voet met de grootste dapperheid en deed menigeen in het zand bijten, maar ook aan de andere zijde, waar Anthonie Abrahams, de broeder van den gesneuvelde, bevel voerde, werden alle krachten ingespannen. Zes ruiters van Breauté vielen en een tweede paard, dat hij bestegen had, werd onder hem gedood. Wèl streed hij met de grootste volharding, maar toen sommigen van zijne manschappen op de vlugt gingen, zag hij zich genoodzaakt, om zich met 4 anderen over te geven. Hy deed dit op voorwaarde van lijfsbehoud; doch toen zij naar ’s Hertogenbosch reden, kwamen eenige ruiters uit het dorp Vught, en deze waren zóó vertoornd over het sneuvelen van den luitenant Gerard Abrahams, dat zij Breauté en de overige gevangenen op eene laaghartige wijze vermoordden, met uitzondering van een korporaal, die door één der ruiters van Grobbendonck behendig werd weggeleid. Het lijk van Breauté werd later uitgeleverd en in Normandië begraven. — Zijn zoon Adrien Pierre, die den dood zijns vaders wilde wreken, werd vóór het belegerde Breda in 1624 door een luitenant van den jongen Grobbendonck in een tweegevecht doodgeschoten.
