o. Eng., wijze van berijden van spoorwegen, waarbij botsingen onmogelijk gemaakt worden.
De baan is daarbij in door signalen gescheiden vakken verdeeld, waarin nooit twee treinen tegelijk kunnen zijn.
Gepubliceerd op 15-04-2021
betekenis & definitie
o. Eng., wijze van berijden van spoorwegen, waarbij botsingen onmogelijk gemaakt worden.
De baan is daarbij in door signalen gescheiden vakken verdeeld, waarin nooit twee treinen tegelijk kunnen zijn.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: