uitgeput

betekenis & definitie

uitgeput - Bijvoeglijk naamwoord
1. dodelijk vermoeid
♢ De uitgeputte drenkeling werd nog net op tijd uit het water gehaald.
2. dusdanig leeggehaald dat er niets overblijft
♢ De uitgeputte goudmijn was al jaren gesloten, maar door nieuwe technologie werd het mogelijk het afval opnieuw te gaan bewerken.

uitgeput - Werkwoord
1. voltooid deelwoord van uitputten

Woordherkomst
Voltooid deelwoord van uitputten.