tweehoofdig - Bijvoeglijk naamwoord
1. (anatomie) met twee hoofden
♢ Gelukkig komt het geval van een tweehoofdig kind zeldzaam voor...
2. bestaande uit twee personen
♢ Ik heb gemeend, Wel Ed. Geſtr. Heer, deeze plaatſen uit de Aanmerkingen van den geleerden Van der Murlen over den oorſprong van het Romeinſche Recht aan U Wel Ed. Geſtr. te kunnen voordragen, om dat wy 'er uit kunnen opmaaken: I. dat de Romeinſche Staatsvorm oorſpronklyk gebouwd is geweest op een enkelhoofdig oppergezach: 2. dat dit enkelhoofdig oppergezach met het afzweeren der Koningen in een tweehoofdig oppergezach is veranderd...
Woordherkomst
Samenstellende afleiding van twee en hoofd met het achtervoegsel -ig
Synoniemen
tweekoppig
Verwante begrippen
[1]: Siamese tweeling
Gepubliceerd op 01-11-2017
tweehoofdig
betekenis & definitie