taboe

betekenis & definitie

taboe - Zelfstandignaamwoord
1. een binnen de heersende cultuur algemeen aanvaard moreel verbod; iets dat onbespreekbaar of ondenkbaar is
♢ Daar rust een zwaar taboe op.
♢ Onderzoek doen naar individuele, aangeboren ‘afwijkingen’ was eind jaren zeventig van de twintigste eeuw zo goed als taboe

taboe - Bijvoeglijk naamwoord
1. ongepast om te gebruiken, te doen of over te spreken