ontwijken

betekenis & definitie

ontwijken - Werkwoord
1. ergatief ontsnappen uit een insluiting
♢ Er is veel lucht uit de band ontweken.
2. (ov) trachten contact te vermijden
♢ Hij had hem enige tijd weten te ontwijken, maar liep nu tegen de lamp.

Woordherkomst
Afgeleid van wijken met het voorvoegsel ont-