ontspringen

betekenis & definitie

ontspringen - Werkwoord
1. ergatief ontstaan op een bepaalde plek
♢ De Rijn ontspringt in de Zwitserse Alpen.
2. ergatief uitlopen, uitbotten
♢ Er is een roos ontsprongen aan Jesse's oude stam.
3. ergatief ~ + oorzakelijk voorwerp ontkomen aan iets
♢ Verrassend genoeg is hij de dans toch ontsprongen.

Woordherkomst
Afgeleid van springen met het voorvoegsel ont-