kosmopoliet

betekenis & definitie

kosmopoliet - Zelfstandignaamwoord
1. (persoon) een wereldburger die zich overal (en dus eigenlijk ook nergens) thuis voelt
♢ Kosmopoliet als hij was, had Heldring altijd gemopperd dat de koningin te weinig normale mensen ontmoette.
♢ Kosmopolieten houden er een dubbele culturele moraal op na, betoogt Ruud Koopmans. De culturele identiteit van minderheden willen zij beschermen, terwijl die van de meerderheid wordt weggezet als bedenkelijk nationalisme.

Woordherkomst
afleiding van kosmos

Synoniemen
wereldburger, ubiquist