kent toe

betekenis & definitie

kent toe - Werkwoord
1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van toekennen
♢ Jij kent toe
2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van toekennen
♢ Hij kent toe
3. verouderde gebiedende wijs meervoud van toekennen
♢ kent toe!

Woordherkomst
uit kent (werkwoord) en toe(bijwoord), hiertussen kunnen nog andere woorden staan