ingelukkig

betekenis & definitie

ingelukkig - Bijvoeglijk naamwoord
1. heel verheugd
♢ Ik was ingelukkig dat Tilly dit kind had, ik kon er geen krijgen.

Woordherkomst
afleiding van gelukkig (bijvoeglijk naamwoord) met in- (versterkend voorvoegsel)

Verwante begrippen
in- en ingelukkig