eclips - Zelfstandignaamwoord
1. (astronomie) het verschijnsel waarbij een ster en twee of meer andere hemellichamen in één lijn komen te staan, waardoor de schaduw van het ene hemellichaam het andere verduistert
♢ De zons- en maansverduistering zijn de voor de mens meest zichtbare eclipsen.
Woordherkomst
Via het Franse éclipse en het Latijnse eclipsis ontleend aan het Oudgriekse zelfstandig naamwoord ἔκλειψις (ékleipsis). Dit was een naamwoordelijke afleiding van het werkwoord ἐκλείπω (ekleípō, "weggaan, verduisteren"), zelf afgeleid van het werkwoord λείπω (leípō, "achterlaten") met het voorvoegsel ἐκ- (ek-) dat is afgeleid van het voorzetsel ἐκ/ἐξ (ek/ex, "uit").
Synoniemen
verduistering, overschaduwing
Verwante begrippen
maansverduistering, zonsverduistering
Gepubliceerd op 13-11-2017
eclips
betekenis & definitie