capabel - Bijvoeglijk naamwoord
1. iemand die in staat is zijn functie naar behoren uit te voeren
♢ - Hij is een capabele medewerker.
♢ - Beroemde verzameling biografieën van Romeinse heersers uit de 2de en 3de eeuw. Soms zat er een capabel mens op het pluche, soms een ‘perverse krankzinnige’, onder wie Marcus Aurelius Antoninus, beter bekend als Elagabalus of Heliogabalus, die vrouwen voor zijn wagen liet spannen en ereambten toekende aan mannen op basis van de grootte van hun geslacht.
Synoniemen
kundig, vaardig, bekwaam, competent
Antoniemen
incapabel, incompetent, onbekwaam
Gepubliceerd op 13-11-2017
capabel
betekenis & definitie