breekt aan

betekenis & definitie

breekt aan - Werkwoord
1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanbreken
♢ Jij breekt aan
2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanbreken
♢ Hij breekt aan
3. verouderde gebiedende wijs meervoud van aanbreken
♢ breekt aan!

Woordherkomst
uit breekt (werkwoord) en aan(bijwoord), hiertussen kunnen nog andere woorden staan