benchmark

betekenis & definitie

benchmark - Zelfstandignaamwoord
1. (o.a. (informatica)) testprocedure of meting van productprestaties

benchmark - Werkwoord
1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van benchmarken
♢ Ik benchmark
2. gebiedende wijs van benchmarken
♢ benchmark!
3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van benchmarken
♢ benchmark je?

Woordherkomst
van het Engels