belemmeren - Werkwoord
1. (ov) een factor vormen die een gebeurtenis of handeling (bijna) onmogelijk maakt
♢ De slechte economische toestand van het land belemmerde de aanleg van de peperdure autosnelweg enorm.
♢ Door het slechte weer was alle treinveer belemmerd.
Woordherkomst
afgeleid van lam met het voorvoegsel be- met het achtervoegsel -en
Verwante begrippen
hinderen, storen, verstoren, afdammen, afsluiten, beletten, obstructie voeren, opstoppen, stuiten, stuwen, tegenhouden, verhinderen, verijdelen, versperren, verstoppen
Gepubliceerd op 10-11-2017
belemmeren
betekenis & definitie
