De rijke fantasie der Ouden zag in sommige sterrenbeelden (groepen van sterren) vroegere aardbewoners, die door de goden aan den hemel geplaatst waren, terwijl men in andere sterrenbeelden allerlei merkwaardige voorwerpen uit de mythologie zag: gedrochten en monsters, het Trojaanse paard, de dieren door Hercules gedood, enz.
De zon zelf werd, naar hun voorstelling, door Phoebus Apollo op een gouden wagen, met vier vurige rossen bespannen, dagelijks langs haar baan gevoerd. Vandaar dat de zon wel dagvorst(in) heet. De zilveren maan was de godin Diana; de loop van dit hemellichaam stelde de nachtelijke zwerftochten van deze jachtgodin voor. Vandaar heet de maan ook wel machtvorstin.
Orion, het bekende sterrenbeeld, was een geweldig jager, de metgezel van Diana. Hij werd eens tot straf voor zijn grootspraak door een schorpioen gestoken, waardoor hij stierf. Diana plaatste hem nu onder de sterren aan den hemel.
't Zevengesternte (Pleiaden). De zeven Pleiaden, dochters van Atlas (z. d. w.). Allen werden door de goden bemind, behalve één, wier licht dan ook, toen zij onder de sterren werden opgenomen, flauwer straalde.
De Waterman, 't bekende beeld uit den Dierenriem, was de schoone jongeling Qanymedes, dien Jupiter door zijn adelaar van de aarde liet voeren, om als schenker van den goddelijken nectar bij de goden dienst te doen. (Vóór dien tijd deed Hebe (z. d. w.) dit, doch eens was zij gevallen, en werd toen ontslagen.)
