w.w. Worden. De vervoeging luidt meestal: worre
werd/wier/worde (vero.)
worren.
zegsw. mit mekaar worre kenne, met elkaar kunnen opschieten.
Die twei kenne goed (mit mekaar) worre.
Erges niet mee worre kenne, ergens niet mee overweg kunnen.
Geef es ’n aar mes, hier ken ik niet mee worre.
’t Wort alders wat, zo is het wel genoeg.
Drie skeppe suiker, ik zou zègge, ’t wort alders wat.
