[v. Gr. hè statikè (technè) = de leer van het evenwicht, van statikos = tot stilstaan brengend, van statos = staande, van stam sta- = staan, vgl. statisch] het onderdeel van de mechanica, z.a., dat de eigenschappen bestudeert van systemen die in evenwicht verkeren (tegenover dynamica, [i]z.a.).
[/i]
