Woordenboek vreemde woorden

A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)

Gepubliceerd op 09-03-2021

-ien

betekenis & definitie

1. uitgang voor namen van chemische verbindingen die geen stikstof bevatten, bijv.: dioxien (tetrachloordibenzodioxien).

2 [Fr.; uitspraak -ie-èn]

a uitgang voor namen van prehistorische culturen, genoemd naar de eerste vindplaats van resten daarvan, zoals: Magdalénien [naar de grot 'La Madeleine' bij Tursac, Dordogne, in Frankrijk];

b uitgang van namen van sommige geologische lagen en van de tijd waarin ze gevormd werden, eveneens genoemd naar de vindplaats, vaak de naam van een rivier, zoals Saalien (naar de Saale).