Fotogrammetrie

betekenis & definitie

een methode om uit fotografische opnamen (enkelvoudige of stereoscopische: fotogrammen) de afmetingen, vorm en positie van voorwerpen te reconstrueren. Deze methode wordt toegepast voor het maken van landkaarten, ofwel door opnamen te maken met een fototheodoliet (zie theodoliet) op de begane grond (terrestrische fotogrammetrie) of door luchtfoto’s (luchtfotogrammetrie).