[Sp., van embargar, van VLat. imbarricare = verhinderen, van barra = staaf; vgl. barrage en barrière] oorspr.: het beslag op een schip van een vreemde mogendheid en het beletten dat dit schip de haven uitvaart om deze vreemde mogendheid onder druk te zetten; tegenwoordig vooral: het verbod van uitvoer van goederen naar een vreemde mogendheid om deze economisch te isoleren en zo druk uit te oefenen ([i]wapenembargo, olie-embargo, graanembargo e.d).
[/i]
