m
Lat. ‘door God gegeven’. Vgl. voor namen met ongeveer gelijke betekenis: Deodatus, Deodora, Deusdedit, Donatus, Dorothea, Theodorus, Theodosius. In Fra. komt de vorm Dieudonné oorspr. vooral in het noorden en Déodat in het zuiden voor. Er zijn twee pausen van deze naam geweest: Adeodatus (Deusdedit) I, heilige, 615-618; kerk. feestdag: 8 nov. en Adeodatus (Deusdedit) II, 672-676. Verdere heiligen: 1) Deodatus, kluizenaar bij Blois in de 6e eeuw; kerk. feestdag: 24 apr. 2) Deodatus, ook wel Déodat, bisschop van Nevers in Fra. na 660, stichter van het klooster Jointures; kerk. feestdag: 8 juli, resp. 19, 20 juni; 3) Deodatus, bisschop van Nola 443473, opvolger van de heilige Paulinus; kerk. feestdag: 27 juni. Reeds vroeg in gebruik: Rijnland: Deotat (Littger), begin 9e eeuw: West-Vla. in de 9e eeuw (Leys).
Vroeger ook wel de vorm Theodatus o.i.v. Theodorus; vgl. Deodora.
