Volksnaam voor de Ooievaar, in Zutphen en oostelijker, in de Achterhoek en in Westfalen (D) [kaartje in Schaars 1989]. In Groningen (Westerwolde) en het naar het zuiden aansluitende deel van Friesland en Zuidwest-Drenthe: Störk (Sturk) [VPG 1983; Smit 1996].
ETYMOLOGIE N Stork <mnl storke, storc, sturc; mnd stork; D Storch <mhd storch(e), storc <ohd stor(a)h; E Stork <oudengels storc; zweeds/deens/noors Stork; ijsl/ferös Storkur; <oudnoords storkr. De woorden horen bij de idg wortel *ster='star, stijf (zijn)' en verwant is N sterk [Mackensen]. Suolahti 1909 denkt dat Gr Torgos 'Gier' (wetenschappelijke naam voor de Oorgier Torgos tracheliotus (J R Forster: Vultur) 1791) hier thuishoort [VT 2000].
De naam voor de vogel is ingegeven door zijn lopen met stijve (starre) poten, waarbij ook tirools storkeln 'met lange benen gaan' en westfaals storkeln 'struikelen' zouden kunnen passen [NEW 1992], maar in ieder geval is er een relatie tot woorden als star, sterk, staart, stroef, struik en struis (dit laatste niet in de betekenis van vogelnaam). Lockwood 1993 zegt dat de fabel dat de Ooievaar de baby's brengt, zou kunnen samenhangen met mhd storch 'penis'. Zie ook sub Ooievaar voor verklaringen van die naam (Ooievaar zou oorspr. 'geluks-brenger' zijn).
