De velduil is een vogel van open terrein, met een voorkeur voor moerassige gebieden en venen. Hij lijkt enigszins op de ransuil, maar heeft veel kortere oorpluimen en een zwavelgele iris. De soort is ook overdag actief. Velduilen zijn zwervers en leggen soms enorme afstanden af. Als broedvogel zeldzaam geworden. ’s Winters soms kleine invasies van velduilen uit Noord- en Noordoost-Europa.
Geluid
Man roept in broedtijd een laag en ritmisch "boe-boe-boe-boe-boe-boe-boe". Wordt zelden gehoord.
Leefgebied
De velduil leeft in open terrein met lage vegetatie en dekkingsmogelijkheden. Heeft een voorkeur voor vochtige, deels moerassige laagten met verlandingszones, veengebieden en open duinlandschappen met vochtige plaatsen. Daarnaast ook wel broedend op boerenland, zowel grasland als akkerland. Waar gunstige voedselomstandigheden ontstaan kunnen velduilen zich onverwacht in allerlei open terreinsituaties vestigen. Dankzij een veldmuizenpiek in 2014 kwamen vele tientallen paren velduilen tot broeden, zowel in Nederland als in Vlaanderen. Friesland alleen al telde dat jaar minimaal 53 broedparen.
