broeder van den vorige, geb. 13 Nov. 1745 te Saint-Just (Oise), hield zich eenigen tijd bezig met de studie der nieuwere talen, was later commies bij het deparment van buitenlandsche zaken, en vatte toen het denkbeeld op zich te wijden aan het blindenonderricht en voor de blinden te doen wat de abbé TEpée deed voor de doofstommen. Hij ontwierp een blinden-alphabet en bedacht tevens een drukmethode, waarbij de teekens opgehoogd (en relief) en dus voelbaar op het papier konden worden gebracht; in 1784 richtte hij te Parijs een instituut voor jeugdige blinden op, de eerste speciale school voor blinden voor zoover men weet.
De eerste consul ontnam hem zijn inrichting, voegde deze bij het hospiee des Quinze-Vingts en schoof den oprichter ter zijde; deze begaf zich daarop naar Petersburg, om daar een blinden-instituut te stichten; onderweg, gedurende een kort oponthoud te Berlijn, wist hij te bewerken dat ook te dier stede een zoodanige inrichting tot stand kwam. In 1817 keerde hij naar Frankrijk terug, en overl. 18 Maart 1822 te Parijs. Men heeft van hem een Essai sur Véducation des aveugles (1786, gedrukt en relief). Het museum Valentin-Haüy (van de Association Valentin-Haüy pour le bien des aveugles) te Parijs bevat o. a. een portret van H., alsmede een rijke verzameling eigenhandig geschreven brieven.
