(graaf) fransch schrijver en staatsman, geb. 15 Febr. 1754 te Metz; door zijn vaderstad in de Nationale vergadering gekozen, werd hij lid der Jacobijnenclub, waarmede hij in onmin geraakte door 10 Aug. 1792 aan de koninklijke familieden raad te geven, in de Nationale vergadering te verschijnen; eerst na 9 Thermidor (27 Juli 1794) trad hij weder meer op den voorgrond; 1796 in het Instituut gekozen en tot professor der staathuishoudkunde benoemd,, werkte hij in de pers voor de invoering van het consulaat. Napoleon benoemde hem tot lid van den staatsraad, belastte hem met de organisatie der prefecturen en later met de leiding van het onderwijs; 1806 zond hij hem naar Napels tot koning Jozef, wiens minister van financiën hij werd; 1809 verhief hij hem tot graaf van het keizerrijk.
In Dec. 1810 aanvaardde R. het ambt van staatssecretaris bij den groothertog van Berg, tegen het eind van 1813 ging hij als buitengewoon commissaris des keizers naar Straatsburg. Tijdens de Honderd dagen werkte hij aan een volkswapening in Bourgondië en Bretagne en kreeg een zetel in de Kamer der pairs; met de tweede Restauratie verdween hij van het staatkundig tooneel. In den tijd der Restauratie schreef R. Louis XII et François 1er (2 dln., Parijs 1825); na de Julirevolutie verwekte zijn geschrift Esprit de la révolution de 1789, et sur les événements du 20 juin et du 10 août (1831) groot opzien. Bodewijk Philips gaf hem 1832 de waardigheid van pair terug; R. overleed 17 Dec. 1835.
