italiaansch dichter, geb. 15 Aug. 1432 te Florence, had vertrouwelijken omgang met Lorenzo de Medici en werd 1470 door hem in politieke aangelegenheden naar Napels en verschillende steden gezonden en overl. in Nov. 1484 op een reis naar Venetië. Hij schreef een ridderdicht in 28 zangen: II Morgante (meestal II Morgante maggiore genoemd), waarin hij avonturen van Roeland, Rinaldo, den reus van Morgante e. a. verhaalt.
Ook zijn broeders, Bernardo (1438—88) en Luca (1431—70) maakten zich als dichters bekend; eerstgenoemde vooral door zijn vertaling der Bucolica van Vergilius (Florence 1481); laatstgenoemde door zijn idylle Driadeo d’ Amore, het ridderdicht Ciriffo Calvanco en de Stanze per la giostra di Lorenzo de’ Medici; ook heeft hij onder den titel Pisiole de Heroides van Ovidius nagevolgd (de laatste drie werken Florence 1572).
